Ontspanning eerste klas

Voor de trouw kreeg ik het in mijn hoofd om kleine kadertjes te maken, die de fasen van ons leven voorstellen. Ik bestelde van die kleine mannetjes die gebruikt worden bij het maken van die miniatuur treinbanen en steden. Het was een helse opdracht om dan ook maar voor elke fase uit ons leven een mannetje of vrouwtje te vinden die in een positie stond die bruikbaar was. Omdat ik alles eind juni ben beginnen bestellen, moest ik het ook doen met hetgene dat in stock was. Want de leverancier was 2 maanden dicht.
Na zeker een maand weg en weer gemaild, kreeg ik in kleine stukjes alle mannetjes, vrouwtjes, kindjes en meubeltjes thuis gestuurd en kon ik aan de slag. Heerlijk zelfs. Ik bestelde kaders in de Banier en ik begon de lijmgeur door het huis te jagen.
Zalige ontspanning. Al die kleine onderdelen in een compositie zetten waar jij tevreden van bent. De fase ergens ook weer herbeleven en genieten... Vandaag werkte ik ze allemaal af. Twaalf kaders staan nu te pronken op mijn vensterbank en worden vrijdag tentoongesteld op de trouw. Na de trouw krijgen die een mooi plaatsje in ons huis en maken we er nog extra als er nieuwe gebeurtenissen plaats vinden.



Die laatste vind ik pas helemaal geslaagd. Dit is de fase waar we gingen samen wonen. Ik had me vergist bij een kader en de keuken die ik hier ging gebruiken bij onze zwangerschap geplaatst. Ik had enkel nog restjes van meubeltjes over die eigenlijk totaal niet samen passen. Maar toen besefte ik plots, toen wij zijn gaan samenwonen aan 18 jaar deden we het met meubels die we toen hadden, en paste ook niets samen.. dus ideaal. Een vergissing draaide uit naar een perfect kadertje.